Luchtsingel: kippenvel op je klauwen

Verleiden is niet het goede woord. Daar ben je te stoer voor, Rotterdam. Je daagde ons uit. Je noemde het stadsinitiatief. "Kom dan", zei je. "We doen het samen. Onze stad mooier maken." Je wilde onze ideeën horen. Het moest uit de vezels van de samenleving komen. Initiatieven van ‘benee’, niet van boven. We verzonnen, we stemden en we bouwden samen. Want samen bouwen dat kunnen we wel, Rotterdam. Met onze opgestroopte mouwen. Samen kochten we planken en maakten we een Luchtsingel. Een houten voetgangersbrug van 390 meter die onze namen en veeltalige poëzie draagt. Zo ‘ontloederden’ we een doorn in het hart van onze stad. Een brug, een dakakker en een evenemententerrein op je oude station. Op het dak van de bruisende bogen, waar je ondernemersgeest zich al eerder nestelde. Stad zonder hart; je hebt ons je hart teruggegeven. Ach Rotterdam, wandelend over de Luchtsingel voel je het. Hier briest je ziel. Die urban vibe die onze stad opstuwt in de lijst der hipste steden op aard en ons allemaal en alles verbindt. Noord met het centrum. Bestuur en bedrijven. Burgers en buitenlui. Maar ook heden en verleden. Een ode aan onze opa’s die onze stad herschiepen uit het puin. Want zo doen we dat in Rotterdam. Omdat het kan. Geef ons puin, planken en een beetje poen en we maken het samen. Steen voor steen. Plank voor plank. Stoer en met een blij hart. Want we mogen dan wel nuchter zijn, Rotterdam. Maar dan wel met kippenvel op onze klauwen. Meer info: www.luchtsingel.org