‘Dit is straks het festivalhart van het streetartfestival in Rotterdam’, vertelt creatief directeur Daniël Claessens (46) van ALL CAPS, die de artistieke leiding heeft over het festival. Hij zit op een picknickbank voor de monumentale gaskoepels in het Mallegatpark met de Persoonshaven op de achtergrond. ‘Iedereen is welkom van 4 tot en met 11 september’, vervolgt Daniël. ‘Het festival is gratis toegankelijk.’
‘Rotterdam vind ik bij uitstek een streetartstad door het grote aantal kunstenaars in de stad. Maar ook, omdat elke Rotterdammer het ‘opzoomeren’ wel kent, waarbij je samen met je buren je directe leefomgeving mooier, schoner, gezelliger en dus leefbaarder maakt. Net als ‘opzoomeraars’ willen streetartkunstenaars Rotterdam mooier maken. Want door streetart ervaar je je omgeving anders. Ik in elk geval wel. Je voelt je fijner en veiliger, omringd door mooie kunst op straat. Rotterdam heeft een enorme aantrekkingskracht op kunstenaars. Niet zo gek met zoveel mooie musea in de stad.’
Het aankomende streetartfestival is alweer de 5e editie. ‘Hoe het begon? Dave van der Heijden, oprichter van All Caps, belde mij zo’n 10 jaar geleden met het idee om streetart naar de stad te halen. In het begin dacht de gemeente Rotterdam aan een feest op bijvoorbeeld de Coolsingel en het Schouwburgplein om de stad aantrekkelijker te maken voor jongeren. Maar het Hollandse weer werkt niet altijd mee en dan valt een buitenfeest al snel in het water. Dus dit deden we niet. Daarna ontstond het idee om Rotterdamse kunstenaars muurschilderingen te laten maken. Dave had zoiets gezien in Lissabon. Dan heb je ook iets blijvends voor de stad. Hierbij stippelden we een route uit die je via een app kon bekijken. Met de muurschilderingen, route en app wonnen we de Aardig Onderweg Award van de RET. Als beloning kregen we onder andere een trip naar Hawaï, niet alleen een tropisch paradijs, maar ook een streetartparadijs. Daar zagen we wel 100 kunstenaars aan het werk op muren van verschillende formaten. De vibe was zo goed. Zoiets wilden wij ook voor Rotterdam.’ En zo geschiedde.
Toen Dave contact opnam met Daniël was er nog zerotolerancebeleid in Rotterdam als het om graffiti ging. ‘Na een melding ging de Roteb er gelijk op af, ook al had bijvoorbeeld een winkelier een opdracht gegeven voor het spuiten van een rolluik of muur. Inmiddels hebben we oefenmuren en gedoogplekken in de stad.’
Voor het festival dit jaar heeft Daniël 17 internationale streetartkunstenaars met zorg geselecteerd, waarvan 5 Rotterdammers. Zij maken exclusief voor ons festival streetart. ‘Voor de selectie heb ik gekeken wie het wauw-effect heeft en wie vernieuwend is in kleur- en vormgebruik.’ Bezoekers kunnen de uitverkoren kunstenaars buiten, maar ook binnen in één van de gaskoepels aan het werk zien. ‘3 kunstenaars gaan sculpturen maken. Zij hebben zich ontwikkeld van muurschilder naar beeldhouwer. Ook hebben we interventiekunstenaars in de line-up. Die laten je op een andere manier naar de stad kijken.’ Hij geeft het voorbeeld van een kunstwerk van streetartkunstenaar Spenser Little. Op het Noordereiland maakte Spenser met een rol ijzerdraad en een tang het kunstwerk van een vrouw die harp speelt. De manier waarop hij het kunstwerk plaatste, veranderde de Erasmusbrug in een harp.
Daniël belooft dat het een spannend festival gaat worden, maar wat er precies staat te gebeuren, houdt hij nog even voor zich. We moeten maar komen en het summercampgevoel beleven. Wel neemt hij ons op de valreep nog mee naar treinstation Rotterdam-Zuid, vlakbij het Mallegat-park. Hier kun je 2 grote muurschilderingen bewonderen die daar tijdens het festival vorig jaar zijn gemaakt. Eén daarvan is ‘Schapen kruipen in wolfskleren’ van Nils Westergard, een Belgisch-Amerikaanse straatartiest en filmmaker uit Richmond, Virginia. De ander is ‘Enjoy the Journey’ van de Britse kunstenaar INSA. Bijzonder is dat deze kunstenaar gebruikmaakt van augmented reality. Via de app GIF-ITI kun je er een camera op richten en zo een animatie starten in het kunstwerk.
Daniël was zelf 13 jaar toen hij voor het eerst in aanraking kwam met streetart. ‘Een klasgenoot van mijn 4,5 jaar oudere zus had graffiti als hobby. Later, tijdens mijn studie Bouwkunde aan de HTS in Rotterdam op de G.J. de Jonghweg, kreeg ik graffiti-opdrachten voor rolluiken, kinderkamers en winkelinterieurs. Die opdrachten deed ik eerst als hobby naast mijn studie. Maar na mijn studie kreeg ik zoveel aanvragen dat ik er vol voor ben gegaan. Zo rolde ik de toegepaste kunst in, de commerciële kant van graffiti, en voerde ik opdrachten van grote merken en overheidsinstanties uit. Na een tijd miste ik steeds meer mijn artistieke vrijheid. Gelukkig kwam toen het bevrijdende telefoontje van Dave dat uiteindelijk heeft geleid tot het jaarlijkse streetartfestival waar ik nog altijd een enorme stoot adrenaline van krijg.’