Rotterdam is echt. Hier is ruimte om te dromen, ruimte om te doen. Hier vind je een diversiteit aan mensen en verschillende plekken, die samen elke dag weer anders maken. Hier kun je zijn wie je bent. Creativiteit en innovatie stromen als de Maas door ons bloed. Onze stad is het internationale visitekaartje van Nederland. Daarom verwelkomen wij de 65e editie van het Eurovisie Songfestival met open armen. Samen stropen wij de mouwen op. Together, we Make it Happen.
Op haar 19e verhuisde zangeres Ntjam Rosie vanuit Maastricht naar Rotterdam. ‘Ik kwam hier naartoe om aan het conservatorium te studeren. Eerst woonde ik op de Kruiskade. Later heb ik nog in Noord gewoond en op Katendrecht. Ik heb het allemaal gezien. Inmiddels kom ik tot rust in Kralingen. Rotterdam is de stad waar ik thuiskom. Als artiest reis ik veel, maar eindelijk kom ik altijd hier terug.’
Fotograaf Marwan Magroun woont al zijn hele leven in Rotterdam. Hij groeide op in het Centrum en heeft nu zijn thuis in West. ‘Ik ontleen mijn identiteit aan deze stad. Hier ben ik opgegroeid met verschillende culturen. Ik heb hier kunnen leren van anderen en over mezelf. Van muziek tot aan fotografie. Op jonge leeftijd zag ik mijn stad veranderen, vooral in het centrum. Woningen verdwenen, mijn basisschool ging plat om plaats te maken voor de Markthal. Toen dacht ik: wow, alles verandert nu zo snel, ik moet dit vastleggen.’
Hij schreef zijn muziekalbum ‘Turquoise’ terwijl hij uitkeek over de Maas. ‘De schepen die voorbijkomen, de glinsteringen in het water. Dat heeft mijn muziek beïnvloed.’ Dennis van der Meijden, alias producer Terilekst, noemt zichzelf inmiddels een Rotterdammer. ‘Ik ben na 3 jaar Amsterdam in 2005 naar Rotterdam verhuisd en woonde een tijd boven Jazzclub Dizzy aan de ’s Gravendijkwal. Rotterdam is minder druk, mensen zitten minder in je space. En ze zijn veel nuchterder. Hier geen pretentieus gelul.
Tien jaar geleden kwam Alina Fejzo vanuit Italië naar Rotterdam om een dansopleiding te doen aan Codarts Rotterdam. ‘Eigenlijk studeerde ik architectuur, maar ik danste ook al mijn hele leven. Ik gaf mezelf één kans. Ik mocht auditie doen bij Codarts. Zou het niets worden, dan bleef ik bij mijn studie. Maar anders zou het mijn leven veranderen. En dat is gebeurd! Midden in de nacht reed ik over de Van Brienenoordbrug voor het eerst de stad binnen. Ik zag de skyline en was meteen verkocht.
